مرحوم دکتر محمدعلی دانشگر فرزند سید میرزا در شهرستان شهرضا از توابع استان اصفهان متولد گردید. پدر ایشان، سید میرزا دانشگر، از زاهدان شهرضا بود که به زراعت اشتغال داشت. نسب این خاندان به سادات نواب و از آن طریق به امامزاده حسین اصغر فرزند امام زین مدرسه دارالفنون-العابدین (ع)می رسد.
سید محمد علی دانشگر تحصیلات خود را در مدارس قدیم شهرضا آغاز کرد و هم زمان به تحصیل علوم حوزوی نیز همت گماشت و پس از اخذ مدرک دیپلم وارد مدرسه دارالفنون شد و دانش آموخته علم طب از آن مرکز گردید و در شهر خود به طبابت پرداخت.
ایشان از بنیانگذاران مدرسه فرهنگ نوین شهرضا بود که تا سال ۱۳۰۷ش نیز ریاست آن را نیز برعهده داشت. همچنین وی از مؤسسان بهداری و ثبت احوال شهرضا بود. علاوه بر این نامبرده باغ وسیع خود در روستای بوان شهرضا را برای ساخت مدرسه به فرهنگ شهرضا واگذار کرد و قطعه زمینی را در همان روستا برای احداث بهداری اهدا نمود. از دیگر صفات پسندیده ایشان می توان به درمان رایگان بیماران نیازمند اشاره کرد.
ایشان مقالات متعددی در زمینه بهداشت کشاورزان در جراید منتشر کرد و به زبان عربی و فرانسه نیز تسلط داشت و کتابی از داستانهای فرانسوی به نام “پراسکوی” را ترجمه کرد. علاوه بر این دانشگر دارای طبع شاعری نیز بود و با همکاری دیگر ادب دوستان شهرضا مانند محمد باقر خان کیان، دکتر لبیب، محمد علی زاهد و رضا قلی پژوهنده (تاراج) انجمن ادبی ای در شهرضا تأسیس کردند که تا چندین دهه فعالیت می کرد.
سید محمد علی دانشگر داماد سید خلیل الله خلیفه سلطان بوده و دارای چهار فرزند بود که عبارتند از: منوچهر دانشگر که استاد چشم پزشکی و بنیانگذار گروه چشم پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بود و تألیفات متعددی در رشته چشم پزشکی داشت، دکتر هوشنگ دانشگر، استاد گوارش دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه اصفهان بود و دارای تألیفات و مقالات متعدد در زمینه گوارش است و نصرت دانشگر و رضوان دانشگر از دختران وی اند.
سید محمد علی دانشگر سرانجام در آذر ۱۳۳۱رحلت کرد و در تکیه ایزدگشسب مدفون شد. سید جلال الدین تقوی اشعاری در مرثیه فوت وی سروده که بر سنگ مزارش حک شده است.
منبع:کتاب تاریخ شهرضا صفحه ۳۶۵
گردآورنده:عمادالدین منصف