دسته: صنایع دستی و پیشه های قدیمی

مقدمه:چلنگری یعنی آهنگری سبک و محلی که در آن اشیاء سبک‌وزنی مانند میخ‌طویله، میخ سرکج، نیم‌ذرع بزازی، انبر و سیخ و سه‌پایه‌ی آهنی، زنجیر و سیخانک، قلم، سنبه، منقل آهنی، چفت‌و‌ریزه، تملیک، اسکنه، مقار، درفش، جوالدوز و امثال این‌ها می‌ساختند. چلنگرها معمولاً تنها و بدون شاگرد کار می‌کردند.از جمله کارهای دیگر این چلنگران، ساختن انواع نعل بود. از نعل‌های کوچک […]

به نام خالق زیبایی ها آقای حاج محمدباقر سهیلی به سال۱۳۳۷در شهرضا به دنیا آمدم در سن هفت سالگیدرکارگاه پدرم به طورپاره وقت مشغول کار شدم.به طور رسمی در سن پانزده سالگی وارد کار سفالگری شدم. در سال ۱۳۴۴مرحوم پدرم استادیحیی سهیلی سفالگری سنتی ازاستادکاران چرخ کاربنام در شهرضا  همزمان با تاسیس سازمان صنایع دستی همکاری خود رابا سازمان شروع […]

مقدمه: سفال وسرامیک,زبان نمادین فرهنگ موقعیت هنرفرهنگ یک جامعه,همیشه فرازونشیب هایی را پشت سرگذاشته است وآن چه پایدار مانده,در شکل گیری فرهنگ موثر واقع شده به گونه ای که شناخت پیشینه تاریخی یک جامعه بدون دریافت وکشف هنرآ ن,ناقص است. درپژوهش های فرهنگی ,اصلاح((فرهنگ مردمی))دومعنای متفاوت دارد؛یک معنای تاریخی است واین نوع فرهنگ را در میراث نسل های قبل معرفی […]

آقای علی اکبر دهقان فرزند اسداله در سال۱۳۳۸در شهرضا متولدشد.از ۷سالگی نزد پدر وپدربزرگ حرفه سفالگری راآموخت.ابتدا درکارگاه چرخکاری مشغول شد.و در این کارگاه انواع سازه های سفالی مثل: قدح,کاسه,بلونی,…تولید می کردندتا اینکه به علت هایی ازاویل انقلاب تولید اجناس چرخکاری را رها کرده وبه تولید تنور گلی روی آوردند.ودر حرفه سفالگری در رشته تنورگلی مشغول شدند.در سال های اول […]