تجارت در شهر(قمشه)شهرضا در متن تاریخ

درمیان کتاب های نوشته شده درمورد قمشه تعداد زیادی از آن ها به وضعیت تجاری قمشه نیز اشاره کرده اند. نویسنده سفرنامه((دو سفر نامه ))از جنوب ایران سال۱۲۵۶هجری قمری نوشته است.((تجارت عمده آن پوست مرغوبی است که به اطراف حمل می شود.اجناس ومأکولات قصبه قمشه فراوان وتسعیری ندارد.))

حاج سیاح سال۱۲۹۴هجری قمری بیان کرده:((شهر قمشه جای فراوانی از قبیل نعمت وارزاق است.))

خانم دیولافوا سال۱۲۹۶هجری قمری چنین نوشته: ((ورودکاروان دربازار آنجا فعالین ایجاد کرده است,همه چیز خصوصا آذوقه ومیوه به حد وفور درآن یافت می شود.))

نظر حای پیرزادهسال۱۳۰۳هجری قمری:((این است که در کسب وصنعت غالب اهل قمشه گیوه چینی وتخت کشی است.بازار ودکاکین آنجا به رواج است وچون برسرراه فارس است همیشه معامله ودادوستد درآنجا می شود.))

میرسید علی جناب سال۱۳۰۳هجری شمسی: ((قمشه محل عبور قافله شیراز است ودادوستد عمده طایفه قشقایی وبختیاری با اهالی آنجا دارد.از این جهت تجارت عمده درآنجا می شودبازار وچند کاروانسرایی دارد.))

ازآن جایی که این شهر در مسیر یکی از طولانی ترین راههای اصلی کشور (تهران- بوشهر)واقع شده,دارای اهمیت اقتصادی ویژه ای است وچون نزدیک منطقه ییلاقی عشایر قشقایی وسمیرمی وبویر احمد است از مراکز مهم داد وستد نیز محسوب می شود. بازار قمشه با محموع مساجد وتکایا ومدارس علمیه به صورت یک واحد باستانی وتاریخی مهم قابل مطالعه است.ازآن جایی که بازار سنتی باسقفی خشتی وآجری است توجه هر بیننده ای را به خود جلب می کند وجمعا دارای پانصد باب مغازه است که همه درزیر سقف بازار است,ولی مغازه های حاشیه بازارکه بودن سقف وجزءبازار نیز منظور می گردد حدود۲۰۰باب است بنا براین تعدادکل مغازه های این واحداقتصادی را بایدحدود۷۰۰باب مغازه محسوب کرد,که مرکز دادوستد ایل قشقایی ولرهای بویراحمدی ویک مرکز بزرگ اقتصادی است.

نمایی ازبازاربزرگ شهرضا

کاروانسرای چهار سوق- چهارسوق بازار بزرگ شهرضا

بازاربزرگ شهرضا- سایت معرفی شهرستان شهرضا

منبع:تاریخ هزار ساله شهرضا- صفحات۲۱۰-۲۱۱

گرداورنده:عمادالدین منصف