شادروان دکتر حسین نواب
متولد ۱۳۰۱ در شهرضا
تحصیلات شش ساله ابتدایی در شهرضا در سال ۱۳۱۵
تحصیلات دوره اول متوسطه در دبیرستان شاه رضا در شهرضا خرداد ۱۳۱۸
پایان تحصیلات پنج ساله متوسطه دبیرستان سعدی اصفهان ۱۳۲۰
پایان تحصیلات متوسطه ششم طبیعی دبیرستان سعدی اصفهان ۱۳۲۰
سپس به تهران آمد در دانشکده دندان‌پزشکی ثبت نام نمود و چون از امکانات مالی خوبی برخوردار نبود ناچاراً تحصیلات دانشگاهی را در مسجد شیخ عبدالحسین انتهای بازار کفاش‌ها در سبزه میدان به اتفاق دو دانشجوی دیگر در یک اطاق (حجره) زندگی را گذارنده و پیاده به دانشگاه رفت و آمد داشت.
در خرداد ماه ۱۳۲۵ با معدل ۳۳/۱۹ بعنوان شاگرد اول آن دوره شناخته شد و موفق باخذ مدال درجه اول علمی گردید.
خدمت نظام وظیفه را از تاریخ ۱۲ شهریور ۱۳۲۵ الی ۱۲ شهریور ۱۳۲۶ در اصفهان گذراند
در تاریخ ۱۶/۸/۲۶ پایان نامه خود را تحت عنوان جهات خونریزی بعد از عمل و درمان آن در دندان‌پزشکی به راهنمائی استاد دکتر محمود سیاسی با درجه بسیار خوب گذراند.
در بهمن ماه سال ۱۳۲۶ در مسابقه دستیاری بخش پروتز دانشکده دندان‌پزشکی شرکت نمود پس از توفیق از تاریخ ۲۰/۱۱/ ۱۳۲۶ بعنوان دستیار در آن بخش مشغول خدمت شد. سپس مطب دندان‌پزشکی دایر نمود که مدت سی سال ادامه داشت. در فروردین ۱۳۲۸ با خانم دکتر سارا مقصودی همکلاسی خود ازدواج نمود که ثمره این ازدواج چهار فرزند دو پسر و دو دختر است.
از تاریخ ۱۵/۳/۱۳۳۰ پس از توفیق در امتحان رئیس درمانگاهی، در همان بخش به خدمت خود ادامه داد در تاریخ ۱۶/۳/۱۳۳۴ سمت رئیس درمانگاه با حق آموزش را کسب کرد و در همان موقع بود که بنا به توصیه استاد پروتز، دکتر آشوت هارطونیان، تدریس دروس نظری پروتز ثابت، دست تمام پروتز پارسیل به او محول گردید و خود شادروان آشوت هارطونیان در کلاس درس دکتر نواب شرکت می‌کرد و در کنار دانشجویان می‌نشست. سپس مراحل رئیس بخش وابسته دانشیاری و رئیس بخش را کسب کرد. در هفتاد و هفتمین (۷۷) جلسه شورای مرکزی دانشگاه مورخ ۲۱/۱/۴۴ استادی پروتز او مورد تأیید و تصویب قرار گرفت. باستناد مصوبه ۸/۱۰/۱۳۴۸ کمیسیون منتخب هئیت امناء بازنشسته گردید. در سالهای ۱۳۳۳ و ۱۳۳۴ با موافقت دانشگاه تهران به اروپا و امریکا رفت و یک سال در موسسه EASTMAN شهر روچس‌تر نیویورک کار کرد سپس هفت دوره کوتاه مدت دست تمام دانشگاه تافتز و پروتز ثابت کارخانه جلنکو در شهر نیویورک شرکت کرد.
از سال ۱۳۳۴ به بعد هر ساله در تعطیلات تابستان از سازمانهای دندان‌پزشکی شهرهای هامبورگ هایدلبرک اشتوتکارت- مونیخ – ژنو – زوریخ – برن – پاریس – لندن- استکهلم در اروپا و مونترال در کانادا بازدید نمود. ضمناً چند نوبت در تمام جلسات کنفرانسهای سالیانه مجامع دندان‌پزشکی شهرهای شیکاگو – نیویورک روچس‌تر شرکت کرد.
در تاریخ ۱۱/۳/ ۱۳۴۳ بسمت رئیس دانشکده دندان‌پزشکی دانشگاه ملی (شهید بهشتی فعلی) و استاد درس پروتز از طرف سه رئیس دانشگاه دکتر شیخ الاسلام، دکتر بینا، دکتر پویان و استاد منصوب گردید.
تا سال ۱۳۲۴ دندان‌پزشکان و به عبارت دیگر دندانسازان چه در دستگاه اداری و چه در اجتماع در حد پزشکان حرمت نداشتند؛ به‌طوری‌که در شروع استخدام دولتی دندان‌پزشکان تحصیل کرده با یک رتبه پایین‌تر از پزشک استخدام می‌شدند و در کلیه سازمان‌هایی اداری، حتی در دانشکده دندان‌پزشکی، تحت سرپرستی رئیس دانشکده پزشکی و تحت عنوان معاونت فنی انجام وظیفه کردند. دکتر نواب با تلاشی خستگی ناپذیر توانست این تبعیض را از بین ببرد.
دکتر حسن نواب بنیانگذار و اولین رئیس دانشکده دندان‌پزشکی در دانشگاه ملی (شهید بهشتی) بود و در این دنشکده جوانان تحصیل کرده خارج از کشور را جمع کرد. معیارهای ارزش دندان‌پزشکی را به‌صورتی تغییر داد که امروز بسیاری از شاگردان او در دانشکده‌هایی دندان‌پزشکی امریکا به تدریس مشغولند. دکتر نواب با تأسیس مدرسه تکنسین (آموزشگاه پروتز) و بهداشتکار دهان، نسلی از تکنسین‌ها و هایجینیست‌های تحصیل کرده در ایران به وجود آورد که در ارتقاء سطح درمان دندان‌پزشکی در ایران بسیار موثر بودند.
دکتر نواب برای اولین بار در ایران برای دندان‌پزشکان کنگره‌ها و سمینارهای دندان‌پزشکی را به وجود آورد و با دعوت برجسته‌ترین متخصصین خارجی برای سخرانی و تدریس، کوشش کرد تا دندان‌پزشکان را با پیشرفتهای دندان‌پزشکی جهان آشنا کند. دکتر نواب مبتکر و طراح جامعه دندان‌پزشکی ایران است و با ایجاد جامعه دندان‌پزشکی و تشکیل کنگره‌های علمی سالانه، که هنوز ادامه دارد، دندان‌پزشکان ایرانی را به دور هم جمع کرد و با ارتقاء سطح دانش آن‌ها شخیصت دندان‌پزشکی را در اجتماع ایران بالا برد.
دکتر نواب اولین دندان‌پزشک که در سال ۱۹۶۶ عضویت امریکن کالج اف‌دنتیست را کسب کرد و یکی از معدود دندان‌پزشکان غیر آمریکایی است که به عضویت اینتر ناسیونال کالج اف‌دنتیست پذیرفته شده است.
دکتر نواب صاحب مقالاتی است که در نامه کانون دندان‌پزشکان چاپ شده است.
* کشیدن و گذاردن دندان در یک جلسه – ترجمه دکتر نواب از اینفرماسیون دان‌تر – چانه فلزی
کاشتن جوانه دندان – ترجمه از شماره ژوئن ۱۹۵۵ مجله Dental Research
دست تمام فوری شماره مخصوص نامه کانون دندان‌پزشکان خرداد ۱۳۳۵
در سال ۱۳۲۶ تنها کتاب اختصاصی دندان‌پزشکی به زبان فارسی بنام بیماریهای دندان و درمان آن تألیف دکتر محمود سیاسی استاد دانشکده دندان‌پزشکی از طرف انتشارات دانشگاه به چاپ رسیده بود.
در اواخر سال ۱۳۳۰ با اضافه شدن کتاب اینله و انله به قلم دکتر حسین نواب کتابخانه دانشکده به دو کتاب تخصصی مزین گردید.
درس پروتز دست تمام با همکاری دکتر آشوت بصورت پلی کپی، پلی کپی سرپوشهای فلزی – پلی کپی سرپوشهای چینی- اصول مقدماتی پروتز با همکاری دکتر جعفر دادمنش که تحت شماره ۱۲۰۷ از طرف انتشارات دانشگاه به چاپ رسیده است کتاب اصطلاحات پروستودونتیک با همکاری دکتر جعفر دادمنش.
دست تمام فوری- طرح ریزی پروتز پارسیل با کمک سر ویور – آئین مطب داری
یکی از کارهای ارزنده او خدمت به استادان بود بپاس خدمات بسیار ارزنده آقایان
دکتر شهریار سلامت، دکتر آشوت هارطونیان، دکتر فریدون فرزین و دکتر محسن سیاح هر ساله جایزه‌ای بنام آنان به شایسته‌ترین فارغ التحصیلان هرساله دندان‌پزشکی دانشگاه تهران و دانشگاه ملی (شهید بهشتی) در رشته پروتز و بیماریهای دهان اهدا می‌کرد تا نام پیش کسوتان دندان‌پزشکی باقی بماند.
دکتر نواب سرپرستی کنگره‌هایی دوم ۱۳۴۳ کنگره سوم ۱۳۴۴ کنگره ششم ۱۳۴۷ را داشت دکتر نواب سمت دبیری جامعه دوره‌های اول و دوم و چهارم را بعهده داشت.
دکتر نواب نماینده دندان‌پزشکان در نظام پزشکی در دوره‌های اول، دوم و سوم و چهارم را بر عهده داشت. سرانجام در ششم شهریورماه ۱۳۷۰ در اثر سرطان لوزالعمده در آمریکا درگذشت.
تنظیم از دکتر مرتضی مصفا