علویه خانم مفتون پور(متولد ۱۳۰۳)، از قدیمی‌ترین معلم‌های شهرضا

علویه خانم مفتون پور، متولد ۱۹ اردیبهشت ۱۳۰۳، نوه عارف و حکیم فرهیخته میرزا حسن مفتون، متخلص به «مفتون».

او فرزند نهم خانواده‌ای بود که البته فقط ۴ نفر آنها در قید حیات مانده بودند. علویه خانم مفتون پور، خواندن و نوشتن را نزد پدر خود آموخت به نحوی که وقتی در سن ۹ سالگی، تحصیل را در یگانه مدرسه دخترانه شهرضا، به اسم مدرسه «نسوان» آغاز کرد، قرآن و بسیاری از کتب ادبی زبان فارسی را مطالعه کرده بود (حافظ، سعدی و …). در ده سالگی پدرش را از دست داد. او از هوشی سرشار برخوردار بود و به همین خاطر مورد توجه معلم‌های خودش قرار داشت از این رو پس از پایان ششم ابتدایی برای تدریس در مدارس شهرضا مشغول به کار شد. بسیاری از بزرگان شهرضا، که برخی از آن‌ها رخت از این جهان بربسته‌اند، شاگردی او را تجربه کرده‌اند.

او در سال ۱۳۱۷ با مرحوم علی صهبا، از همکاران معلم خود، ازدواج کرد. این زوج موفق را می‌توان از قدیمی‌ترین و موثرترین، معلم‌های شهرضا دانست.

علویه خانم مفتون پور، خود نیز چون پدربزرگ عارف پیشه‌اش، از ذوق شاعری برخوردار است و در طول این سال‌ها اشعار زیادی سروده است. علویه خانم مفتون پور، دیوان اشعار عرفانی «مفتون»، پدربزرگ خود را،  گردآوری، منظم و در سال ۱۳۸۳ منتشر کرد.

تهیه کننده: افشین داورپناه، با سپاس از سرکار خانم شیرین نعیم