شهرضا در زلال شعر(۹)
نویسنده: مصطفی منصف
نهمین نوشتار از سلسله مقالات«شهرضا در زلال شعر» را با نگاهی به مجموعه اشعار یکی دیگر از شاعران این دیار پی می‌گیریم:
علی محمد رهایی و شهرضا
علی‌محمد رهایی متخلص به «رهایی» در سوم آبان ماه ۱۳۲۶ شمسی در شب عید قربان در شهرستان شهرضا (قمشه) درخانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود.وی پس از گذراندن تحصیلات ششم ابتدایی قدیم به همراه پدر به شغل کشاورزی مشغول شد، اما عشق و علاقه‌ی وی به قرآن و معارف اسلامی چنان بود که مرتب در کلاس درس قرآن عمویش حاج شیخ خلیل الله رهایی حاضر می شد و بهره می برد.
شوق به ادبیات و انس با اشعار بزرگانی همچون حافظ وخیام و علامه کمپانی(غروی ) و عمان سامانی و … وی را به وادی شعر کشاند و ذوق وی را شکوفا ساخت. در ادامه قسمتی از شعر ایشان را با موضوع شهرضا مرور می کنیم:
بیا در شهرضا ای مرد هشیار
که افکارت شود از خواب بیدار
در این نصف جهان شهری است مشهور
ز فضل و دانش و دُرهای شهوار
اگر روزی به رأی العین بینی
نمایی اعتراف این نقل و گفتار
دگر مردان پر کار و سلحشور
زنانی مؤمن و هشیار و دین‌دار
هنرمندند و با فرهنگ و دانا
برای همسران خود فداکار
هنر‌هایش بود از فرش تا عرش
کند صادر ز ایران فرش بسیار
چه شهری با صفا و با فضیلت
ز جمع صالحین مردان و ابرار
حکیم و فیلسوف و شاعرانی
از این یونانچه گردیده پدیدار
بود بر اصفهان همچون نگینی
ز علم و دانش و مردان هشیار
بیا و شهرضا را نیک بنگر
شوی واقف تو بر این صدق گفتار